W parku-arboretum Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie trwają działania związane z oceną stanu fitosanitarnego drzew. 

Drzewa są skanowane za pomocą specjalistycznych urządzeń. Technika tomografii polega na wykorzystaniu zjawiska rozprowadzania dźwięku, który przenika przez tkanki drzewa, a jego prędkość jest różna w materiale o różnej gęstości. Pozwala to na zdiagnozowanie chorób, uszkodzeń i szacowania potencjału do dalszego wzrostu drzewa. 

– Prace te umożliwiają wdrożenie zaleceń dotyczących utrzymania odpowiedniego stanu zdrowotnego drzew oraz poprawy bezpieczeństwa osób przebywających w parku – mówi Adam Kozyra, dyrektor Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie. – W parku rośnie około 600 gatunków i odmian drzew i krzewów. Niektóre okazy należą do najstarszych i najpiękniejszych w Polsce. Są to między innymi: dęby szypułkowe, lipy drobnolistne, graby pospolite, daglezje zielone, sosny rumelijskie, dąb błotny, cypryśnik błotny, cyprysik nutkajski, strączyn żółty. Z uwagi na obecność wielu starych okazów gołuchowski park nazywany jest „żywym muzeum drzew". Dokładamy więc wszelkich starań, by zachować go w jak najlepszym stanie. Drzewa mają dla nas także wartość historyczną, są częścią naszego leśnego dziedzictwa.

Gołuchowski park-arboretum został założony w drugiej połowie XIX wieku. To jeden z najstarszych i największych ogrodów w stylu angielskim. Jego twórcami byli Izabella Działyńska z książąt Czartoryskich i hrabia Jan Działyński. Park-arboretum współtworzył zatrudniony przez nich utalentowany ogrodnik Adam Kubaszewski. 

Ekspertyzy dendrologiczne w parku-arboretum przeprowadza firma ENVI w ramach zawartej umowy. 

Teren parku-arboretum obejmuje blisko 3 kilometrowy odcinek Doliny Rzeki Ciemnej, będącej dopływem Prosny, a jego obszar wynosi 158,05 ha.

Obiekt ten jest silnie zróżnicowany pod względem ukształtowania terenu, warunków siedliskowych, roślinności, składu gatunkowego zarówno flory spontanicznej, jak i nasadzeń. Wyróżnić w nim można część południową zwaną częścią ozdobną składającą się z różnorodnych zadrzewień i polan parkowych wkomponowanych w przestrzenie widokowe. Część północna ma charakter leśny, bowiem zachowały się tutaj fragmenty naturalnych zespołów leśnych. 

Zgromadzone w kolekcji dendrologicznej okazy występują w różnych formach. Są to pojedyncze drzewa, grupy drzew, drzewostany, kępy młodych drzew i krzewów, klomby, żywopłoty oraz aleje drzew. Znajduje się tu pięć zabytkowych alei: lipowo-grabowa, lipowa, świerkowa, daglezjowa oraz dębowo-grabowa.