Asset Publisher
Posiłek żubra
Posiłek żubra
„Ferie z żubrem”
Zapraszamy do edukacyjnej zabawy. Materiały i zasady udziału znajdują się na dole strony.
Żubry nazywane są niekiedy „dużymi krowami”. Łączą je, wynikające z pokrewieństwa, podobieństwa w wyglądzie oraz m.in. sposób odżywiania. Są przeżuwaczami. Ich żołądki składają się z czterech komór, a pojemność największej z nich – żwacza – wynosi ponad 100 l. Żubry większość czasu spędzają na pobieraniu pokarmu oraz na jego trawieniu, co wiąże się ze spokojnym leżeniem i przeżuwaniem.
Nasz bohater – żubr odżywia się roślinami. Ze względu na swoje rozmiary ma ogromny apetyt i potrzebuje dużo pokarmu. Dziennie zjada około 50 kg pożywienia, które zmienia się zależnie od pory roku. Wiosną żywi się pierwszymi pojawiającymi się roślinami np. zawilcem gajowym. Latem chętnie zjada trawy i inne rośliny zielne, a jesienią żołędzie i bukiew (owoce buka) oraz grzyby, szczególnie opieńki. Urodzaj dębów i buków oznacza dla tego roślinożercy czas dostatku. Zimą ogryza gałązki drzew i krzewów. Jest to też okres zimowego dokarmiania przez człowieka.
Do największych przysmaków żubrów należą: trawy – kupkówka pospolita, śmiałek darniowy; turzyce, jak np.: trzcinnik leśny oraz zioła – podagrycznik pospolity i pokrzywa zwyczajna. Chętnie skubią liście i pędy maliny oraz trzmieliny, grabu, jesionu czy iwy. Uwielbiają też zimozielone liście jeżyn. Wbrew powszechnie panującej opinii nie przepadają za turówką wonną zwaną żubrówką.
Pragnienie zaspokajają pijąc wodę z naturalnych strumieni i oczek wodnych. Nie muszą jednak robić tego codziennie, zwłaszcza w dni deszczowe nie jest im potrzebne dodatkowe źródło wody. Zimą jedzą śnieg.
Tekst: Karolina Ziółkowska, Nela Popiołek